माझी मलाच आता लाज वाटते आहे,
पेटून उठणे आता माझे रक्त विसरले आहे...
अजुनी धगधगणाऱ्या चितांवर हळहळतो मी,
दुसऱ्याच क्षणी मग माझा, माझ्यातच गुरफटतो मी...
जगण्याचे खोटे-खोटे इमले चढवतो मी,
दुसऱ्यांच्या दुःखावरती सुख आपले बांधतो मी...
दुसऱ्यांच्या रण-संग्रमाशी माझे देणे-घेणे नाही,
बातम्या बघताना खवळतो, पण मी रस्त्यात उतरत नाही...
माझी मलाच आता लाज वाटते आहे,
पेटून उठणे आता माझे रक्त विसरले आहे...
No comments:
Post a Comment