सैराट झालं जी (Sairat Jhala Ji) - Marathi Song Translation

Here is my attempt to translate latest Marathi song ‘सैराट झालं जी’ (Sairat Jhala Ji) from the movie ‘सैराट’ (Sairat)

Structure of translation of each stanza:

1st part – Marathi stanza
2nd part – Rough translation
3rd part – My interpretations (reason behind the rough translation)
4th part – Marathi dialect word (बोली भाषा) : Standard Marathi word (प्रमाण भाषा) : English Meaning

There are couple of words / lines I couldn't understand even though I've heard the song hundred times, however I will try to write the emotions / meaning behind the sentence, and not the literal meanings. Now I will try to interpret this poem/song from my perspective. Others might have different interpretations. I haven't watched the movie yet, so my interpretation is absolutely based on the words. The song is not in standard Marathi (प्रमाण भाषा), but in a Marathi dialect (बोली भाषा). So many words are pronounced differently than they are actually written in pure form.

This song is about a young boy and girl who are fallen in love and are wondering about their current state of mind and dreaming about their future. I think these are their feelings when they have mutually accepted their love for the first time.

Girl:

अलगुज वाजं नभात
भलतचं झालया आज
अलगद आली मनात
पहिलीच तरणी ही लाज

Rough Translation: Here the girl is saying – “I can hear notes from flute, floating in the sky. I am experiencing strange feelings. I don’t know when this feeling has entered my mind, it is blush of first flush of youth.
My interpretations: अलगुज is flute. पहिलीच तरणी ही लाज is a very nice usage of words. Literally this means first blush of youth. I guess, this means the girl is blushing (due to love) for the first time in her youth.
Marathi dialect (बोली भाषा) : Standard Marathi (प्रमाण भाषा) : Meaning
वाजं : वाजे : Sound / to make sound
झालया : झाले आहे : has Happened

*****

Boy:

हो…
अगं झनानलं काळजामंदी
अन हातामंदी हात आलं जी..
सैराट झालं जी..
सैराट झालं जी..
सैराट झालं जी..

Rough Translation: The boy extends the lines quoted by girls as – my heart beats have gone up, it is leaping up and when we hold each other’s hands, (my mind) becomes boundless. It forgets all the earthly bounds. My interpretations: This line shows craziness and strength of love. सैराट is स्वच्छंदी / मोकळा / स्वैर i.e. free, boundless.

Marathi dialect (बोली भाषा) : Standard Marathi (प्रमाण भाषा) : Meaning
झनानलं : झाणाणले : beating sound
मंदी : मधे : In

*****

Girl:

हो…
बदलून गेलंया सारं
पीरतीचं सुटलंया वारं
अल्लड भांबावल्यालं
बिल्लोरी पाखरु न्यारं.

Rough Translation: She continues talking about her feelings - Everything has changed. Love is in the air. My mind which is like a cute innocent bird is feeling confused (about these new feelings)

My interpretations: अल्लड literally means inexperienced, but here the meaning of this word can be inferred as – innocent. पाखरु is bird. I am sorry I can’t translate the word बिल्लोरी, but it is used as an adjective depicting the cuteness of this bird. So बिल्लोरी पाखरु is used like a cute bird. न्यारं is different / unique.
Marathi dialect (बोली भाषा) : Standard Marathi (प्रमाण भाषा) : Meaning
गेलंया : गेले आहे : Happened
पीरती : प्रीती : Love
भांबावल्यालं : भांबावलेले : Confused

*****

Boy:

आलं मनातलं ह्या व्हटामंदी
अन् हातामंदी हात आलं जी
सैराट झालं जी.
सैराट झालं जी.
सैराट झालं जी.

Rough Translation: The boy continues on these lines and says – finally words from our heart have (finally) reached our lips. And when we hold each other’s hands, (my mind) becomes boundless. It forgets all the earthly bounds.

Marathi dialect (बोली भाषा) : Standard Marathi (प्रमाण भाषा) : Meaning
व्हट : ओठ : Lips

*****

Girl:

कवळ्या बनात ह्या…
सावळ्या उन्हात ह्या…
बावळ्या मनात ह्या भरलं …
तुझं गानं मना मंदी
घुमतया काना मंदी
सुर सनईचं राया सजलं…

Rough Translation: She says – (Our love) is filling this tender forest, it is spreading like shadows in the sun and it is getting poured into my crazy / childish mind. Then she says, your song is resonating / echoing in my mind and notes of clarinet (सनई) are adorning my ears. Here she is drifting towards future. Last line of this stanza is the beginning of her future dreams.

My interpretations: कवळ्या बनात means tender forest, सावळ्या उन्हात is an interesting usage of words – these words are oxymoron i.e. opposites of each other. सावळ्या is ‘dark’ and उन्हात is ‘in sunlight’. Now my interpretation of this word is – shadows formed by trees when sunlight passes through their branches i.e. shadows in the sun. In Maharashtra clarinet (सनई) is played on auspicious occasions and mostly in weddings. Hence here she is imagining their marriage.
Marathi dialect (बोली भाषा) : Standard Marathi (प्रमाण भाषा) : Meaning
कवळ्या : कोवळ्या : Tender
घुमतया : घुमत आहे : Echoing
गानं : गाणे : Song

*****

Boy:

हे सजलं उनं वारं नभ तारं सजलं…
रंगलं मन हळदीनं राणी रंगलं
सरलं हे जगण्याचं झूरणं सरलं..
भिनलं नजरनं इश चारी भिनलं
अग धडाललं…ह्या नभामंदी..
अन ढोलासंग गात आलं जी…
सैराट झालंजी…
सैराट झालंजी…
सैराट झालंजी…

Rough Translation: He reinforces the same emotion by saying – sunlight, wind, skies and stars are also getting ready for the wedding i.e. they are also beautifying themselves. My heart is colored with the turmeric. Finally the days of anguish are over i.e. wait is over now. Romance is spreading like poison in my body by merely looking at you. When (Our love) is thundering through the skies and arriving singing songs with drum rolls, (my mind) becomes boundless. It forgets all the earthly bounds.
My interpretations: उनं वारं नभ तारं is sunlight, wind, skies and stars. By the first line, boy is expressing the grandeur / splendor of their love and its spread over every object on this earth – beyond earth. हळदी is turmeric. When he says - My heart is colored with the turmeric, he is talking about a wedding ceremony. Turmeric is used in one of the wedding ceremonies where the bride and groom are coated with turmeric by their parents and relatives. Nice selection of words. In many songs, romance is compared with poison. Here it can be interpreted as romance is resonating with each and every molecule in my body. . However I am not sure about the last lines - भिनलं नजरनं इश चारी भिनलं. I listened to the song 100 times but couldn’t get words from this line. So my interpretations about the last line might be wrong.
Marathi dialect (बोली भाषा) : Standard Marathi (प्रमाण भाषा) : Meaning
इश: विष : Poison

*****

Girl:

अकरित घडलया
सपान हे पडलया..
गळ्यामंदी सजलया डोरलं…
डोरलं…
साताजन्माचं नातं…रुजलंया काळजातं…
तुला रं देवागत पुजलं..

Rough Translation: She continues – Something out of this world has happened. I am dreaming that you are tying mangalsutra around my neck, our relationship for next 7 births is embedded in my heart and I you become godlike / divine for me.

My interpretations: अकरित / अक्रीत is spiritism which I am interpreting as something out of this world. In Hinduism, mangalsutra is a holy thread - a necklace, that Hindu groom ties around his bride's neck during wedding. These lines are continuation of her dream from previous stanza. She is imaging herself as his groom. डोरलं is a mangalsutra. In Hinduism, they say bride and groom are tied in the holy intimate relationship for next 7 births. Hence that point has been referred here. Also, traditionally due to patriarchic nature of our society, husband has been treated as a deity / god. Hence the last line.
Marathi dialect (बोली भाषा) : Standard Marathi (प्रमाण भाषा) : Meaning
अकरित: अक्रीत : Spiritism
सपान : स्वप्न : Dream
डोरलं: मंगळसूत्र : Mangalsutra (I am not 100% sure about this meaning, but I remember reading this word somewhere and can relate it here in perfect sense)

*****

Boy:

हे… रुजलं बीज पीरतीचं सजनी रुजलं
भिजलं मन पीरमानं पुरतं भिजलं…
सरलं मन मारुन जगणं सरलं..
हरलं ह्या पीरमाला समदं हरलं…
अग कडाललं.. पावसामंदी…
अन् आभाळाला याड लागलं जी / याद आलं जी

Rough Translation: The boy continues - seed of love has sown in the soil. My mind is drenched with your affection. Now I need not curb my desires / emotions, hence I am surrendering to love. When (Our love) is lightening the clouds during the rains, making the skies go wild, (my mind becomes boundless. It forgets all the earthly bounds.)
My interpretations: Here the boy is stating that even though their love is in budding stage, it is going to become grand. Here he also displays feeling of surrender against something larger than life. Hence great natural phenomenon like lightening, rains or great skies are mentioned. However I am not sure about the last line - अन् आभाळाला याड लागलं जी. I listened to the song 100 times but couldn’t get words from this line. So my interpretations about the last line might be wrong
Marathi dialect (बोली भाषा) : Standard Marathi (प्रमाण भाषा) : Meaning
सजनी : सजणी : Darling

खरा बिग बॉस

काल बायको बिग बॉस बघत असताना मी तिला विचारलं,
"काय ग, ह्या बिग बॉसच्या घरात जाणाऱ्यांचा I.Q. तपासतात का कधी?"
उत्तरादाखल एक जळजळीत कटाक्ष मिळाला.
"जाणाऱ्यांचा जाऊ दे पण पाहणाऱ्यांचा I.Q. तरी...?"
उत्तरादाखल एक ........ जाऊ दे. घरातल्या गोष्टी कशाला बाहेर सांगा.

असो. तर तेव्हा मला कळलं की घरातला खरा 'बिग बॉस' कोण ते! मीच आता बिग बॉसचे घर शोधत आहे. बिग बॉसच्या कट्टर फॅनला (आणि त्यात सुद्धा स्वतःच्या बायकोला) असा प्रश्न विचारून माझ्याच low I.Q. चा अर्थात मुर्खपणाचा पुरावा सादर केला. कदाचित त्या निकषावर बिग बॉस घरात घेतीलही.

आणि तसं बघायला गेलं तर बिग बॉसचा अजुन दूसरा कुठला Selection Criteria असेल असं वाटत तरी नाही...

देवधर्म

आचार विचार
टाकला गहाण
आंधळी वणवण
फुकटची

रात दिनी चिंता
काळज्या वहाव्या
लागती, दैना
आयुष्याची

ह्याच्या मागे कोण
आहे कर्ता-करवीता
सांगती धर्म सारे
बोम्बलून

देव माणसाचा की
माणूस देवाचा
ह्याचा विचार
कोणीही ना करी

धर्म आपापले
आवडती सगळ्यांना
दुसऱ्या धर्माचे
आम्हाला वावडे

माझा तोच देव
माझा तोच धर्म
दुसऱ्याचे ते
पापी करंटे कारटे

जिथे कुठे आहेस, देवा
दडून बसला
असा सामोरी ये ना
जगासाठी

आला आवाज वरून

"माणसाची रे लेकरं
माझी रुपेच आहेत
आरशात स्वतःला
नीट पाहून घे ना

कशा फुका चालवला
हा सावळा-गोंधळ
माणसातच देव-धर्म
तुम्ही कवळावा...

तुम्हाला कोण व्हायचय - Facebookधारी, Twitterधारी कि Instagramधारी?

सदर लेखात आणि पुलंच्या 'तुम्हाला कोण व्हायचंय - पुणेकर, मुंबईकर कि नागपूरकर' ह्या लेखात साम्य आढळल्यास तो निव्वळ योगायोग न समजता पुलंच्या आठवणींना चढवलेली फुलं आहेत असे समजावे. 

तुम्हाला कोण व्हायचय - Facebookधारी, Twitterधारी कि Instagramधारी?

2G, 3G आणि 4G ची भाजी स्वस्तात मिळू लागल्यानंतर डोक्याची मंडई करणाऱ्या बऱ्याच सोशल नेटवर्किंग साइट्सचे पेव फुटले आहे. तसे तुम्ही ह्यातील कोणत्याही साईटचे धारी (जो ही सोशल नेटवर्किंग साईट आपल्या मोबाइल मध्ये धारण करी, तो धारी), पण सध्याच्या जमान्यात फेसबुक, ट्विटर, अथवा इन्स्टाग्राम वर जनतेच्या जिभेला जी धार चढते ती आजमावून बघितल्यावर हे तीनच धारी भारी असल्याची खात्री पटते. तसे पहायला गेले तर हे तीनही धारी आपापल्या साईट वर बरीच वाग्युद्ध लढवत असतात. त्यामुळे आम्ही विचार केला कि जे कोणी मर्द आणि मर्दानी (स्त्री-शक्ती वाल्यांचा मोर्चा नको रे बाप्पा) असतील ज्यांना फेसबुक, ट्विटर, वा इन्स्टाग्राम वर बाजी लढवायची असेल त्यांना ढाल-तलवारी पुरवाव्यात. त्याचसाठी करत आहे हा अट्टाहास. 

तुम्हाला फेसबुक धारी व्हायचे आहे का? अगदी सोप्पं आहे. कधीही, कुठेही काहीही आणि कितीही (मर्यादित शब्द वापरायची अट ट्विटर आणि इन्स्टाग्राम वर, इथे नव्हे) लिहिता आलं पाहिजे. अजिबात लाजायचं नाही. हे फेसबुक म्हणजे असे आहे राजा, जो लाजला तो संपला. आपलं मत ठणकावून मांडता आलं पाहिजे. आणि ह्या उप्पर My Choice असेही म्हणू शकता तुम्ही - म्हणजे काय वाट्टेल ते म्हणायला मोकळे! फेसबुक तुम्हाला खालील गोष्टी करण्याची मुभा देते
* Check in - कुठे कडमडताय तुम्ही?
* What's on your mind - तुमचे अमुल्य बोल
* Photos - मुख्यतः तुम्ही कुठेतरी गेले आहात किंवा तुमच्याकडे बराच आधुनिक कॅमेरा आहे हे सिद्ध करणारे फोटो
ह्या बरोबरच तुम्ही
* Profile Information उ.दा. Marital Status - एकटा जीव सदाशिव का विवाहोत्सुक वा लग्नाळलेले आहात ह्या सारखी अत्यंत महत्वाची माहिती
* Profile Picture - ओठांचा चंबू केलेले किंवा चेहऱ्याचा उजवा अथवा डाव्या भागाचे किंवा इतर बऱ्याच कोनात काढलेले तुमचे देखणे रूपडे टाकू शकता. पण फोटो कुठलेही असोत पण तुमच्या आधार कार्ड किंवा पासपोर्ट किंवा पॅन कार्ड वरचे नसावेत. लक्षात ठेवा तुम्ही कसे आहात ह्या पेक्षा तुम्ही कसे दिसता हे महत्वाचे आहे. आमच्या मते म्हणूनच हे 'Face'book आहे. 
पण जर तुम्हाला भरघोस Likes हवे असतील तर तुमचे मुलगी असणे वा कोणा मुलीबरोबर तुमचा फोटो असणे अत्यंत गरजेचे आहे. तसे नसल्यास तुम्ही कोणी celebrity असणे किंवा तद्दन मुर्खपणाचे चाळे करत असणे आवश्यक आहे. नाहीतर तुम्हाला नोबेल प्राइज मिळाले तरी likes मिळतील ह्याची खात्री नाही.

तुम्हाला इन्स्टाग्रामधारी व्हायचे आहे का? अगदी सोप्प आहे. सर्वात महत्वाचे म्हणजे तुमच्याकडे कॅमेरा असलेला फोन असायला हवा. म्हणजे प्रत्येक क्षणी तुम्ही तुमच्या असंख्य लीला अवघ्या जगाला दाखवू शकता. अर्थात फेसबुकप्रमाणे इथेही फोटोंच्या बाबतीत वरील नियमच लागू होतात. तर तुम्ही तुमच्या लीला श्रीकृष्णाच्या बाललीलांप्रमाणे अवघ्या विश्वाला दाखवू शकता. जसे, मी आइसक्रीम खाल्ल - हां घे माझा आइसक्रीम खातानाचा फोटो, आइसक्रीम खाल्लच पण ह्या दुकानात खाल्ल - हा घे माझा दुकानाबाहेरचा फोटो. मग बिलाचा, मेनूचा, टेबलाचा, टेबल क्लॉथचा, फ्लॉवरपॉटचा, फुलांचा, खुर्चीचा, वेटरचा, मोकळ्या ग्लासचा, अर्ध्या भरलेल्या ग्लासचा, पूर्ण भरलेल्या ग्लासचा, वरच्या पंख्याचा, टीव्हीचा, टीव्हीवर चालु असणाऱ्या कार्यक्रमचा, त्यात मधे येणाऱ्या ब्रेक मधल्या जाहिरातीचा, दुकानातल्या काचेमधून बाहेर दिसणाऱ्या दुसऱ्या दुकानाचा, बाहेर उभ्या तरुणीचा / तरुणाचा, गाडीचा ऐसे असंख्य फोटो काढता यायला हवे. पण हे काम तिन्ही त्रिकाळ चालु हवे. आणि हे फोटो वेगवेगळ्या फोटो इफेक्ट सहित हवेत. मन कितीही कुरूप असो हे कॅमेरे तुम्हाला सुंदर बनवतातच (म्हणजे तुम्ही इतरांना बनवायला मोकळे).

आता तुम्हाला ट्विटरधारी व्हायचे आहे का? जरूर व्हा पण हजार वेळा विचार करा. कारण इकडे तुम्ही कितीही लिहू शकत नाही अवघ्या 140 अक्षरांचा / Characters चा खेळ आहे. त्यामुळे किमान शब्दात तुम्हाला कमाल दाखवता आली पाहिजे. त्यामुळे शब्दांना कात्री  लावायल यायला हवी. पण घाबरू नका, एवढ्या छोट्या जागेत पण अव्वल दर्जाचा उच्छाद मांडता येतो. त्यासाठी काही छोटेखानी शब्द वापरायल शिकावे लागेल. उ.दा. K, D, U, PLZ, B4, IDK, HBD, HAND...(जागेच्या अभावी सध्या फक्त शब्दच देत आहोत, त्यांचा अर्थ आणि वापर कधी करावा हे पुढील लेखात सांगू). पण लक्षात ठेवा ट्विटरवरचे तुमचे उदात्त विचार जगात कोणीही वाचू शकतो. फेसबुक आणि इंस्टाग्रामवर तुमचे मित्रच /अनुयायी - followersच फक्त तुमचे विचार वाचू शकतात. पण कोण काय वाचेल, काय बोलेल याची चिंता नसावी, तुमच्यापेक्षा जास्त माकडचाळे करणारे काही सेलिब्रिटी ह्या बाबतीत तुमचे गुरुही बनू शकतात.

ह्या तीनही सोशल नेटवर्किंग साइट् वर तुम्हाला तुमचे गाठोडे जगपुढे मोकळे करता यायला हवे. वाट्टेल ते लिहा, वाट्टेल तसे. पण आपल्या मताचा जाज्वल्य अभिमान हवा. कोणी निषेध नोंदवलाच तर त्याची खिल्ली उडवता आली पाहिजे. मुद्देसुद बोलून वाद घालायची गरजच काय जर आपण काहीही बोलू शकतो? नाहीतर सरळ विषय बदलून दुसरेच काहीतरी खुस्पट काढावे. ते पण जमत नसेल तर स्पेलिंग मिस्टेक्स.

असो, तुम्हाला कोणीही धारी बनायचे असेल तरी एक नियम सर्वात महत्वाचा आहे जो आपल्या पुलंनी कधीच लिहून ठेवला आहे. हां त्यांनी तो पुणेकरांसाठी लिहिला होता पण तो फेसबुक, इंस्टाग्राम आणि ट्विटरधारींसाठी चपखल बसतो: कसलाही न्यूनगंड बाळगू नका. आपण कोण आहोत, आपला शैक्षणिक दर्जा काय एकूण कर्तृत्व काय याचा अजिबात विचार न करता मत ठोकून द्यायचे. विषय कुठलाही असो.

हा प्रबोधनकारी लेख लिहून सदर लेखकाला कोणत्याही धारींच्या रोषाला बळी पडायचे नाही, त्यामुळे चु. भू. दया. घ्या. आणि हसून सोडून दया. K. Tx

गगनास...(सावरकरांच्या 'सागरास' कवितेवरून स्फुरलेली कविता)

नेशील का धरून उराशी

मजला तू माझ्या देशी?

स्वप्नांचे बांधून इमले

दूरदेशी मला तू आणले

दिवसांचे महीने झाले

महिन्यांचे वर्षही सरले

ढग जसे बिलगूनी असती, 

सदैव तुझ्या अंगाशी, 

पैशांची हिरवी मस्ती

खोल माझ्या मनाशी

भवितव्याची चिंता खाशी

अन् माझी भूक अधाशी

मन माझे माझ्या देशी पण

पाय भक्कम विदेशी

"दररोज मी तुझ्या अंतरंगातून 

उडणारी विमाने पाहतो;

आणि विचार करतो की एक दिवस...

एक दिवस, मी सुद्धा असाच 

एखाद्या विमानात बसून

तुझ्याच नाकावर टिच्चून

भुर्रकन मायदेशी परतेन

पण....

पण निळा रंग जसा तुझी पाठ सोडत नाहीत

तशी ही डॉलर पौंड्सची, 

ऐशो-आरामाची नशा, 

अनाकलनीय भविष्याबद्दलचे, 

पोरांच्या फियांचे, म्हातारपणाचे

तणाव काही गाशा गुण्डाळत नाहीत...

म्हणुनच परत तुलाच विचारतो मी,

नेशील का धरून उराशी

मजला तू माझ्या देशी?"

पावसातले मृगजळ

आजुबाजुला पाउस पडत होता
अंगाला थंड वारा झोंबत होता
पण मनाचा पांथस्थ, वाळवंटात
जणु तुला शोधत होता

विजांचा कडकडाट होता
ढगांचा गडगडाट होता
पण मनात मात्र माझ्या एकांताचा
करूण आकांत होता

थेंबांचा वर्षाव होता
मृदगंधाचा फाया होता
पण मनात मात्र तुझ्या अबोलीचा
घमघमणारा सुगंध होता

सृष्टीला हिरवा साज होता
आभाळात इंद्राचा चाप होता
पण मनातल्या मस्र्स्थळावर
तुझा आठव गहिरा होता

पावसाचा भर ओसरला होता
पण तुझ्यासाठी तहानलेला माझा जीव,
डोळ्यातल्या पाण्यात
तुझे मृगजळ शोधत होता...

असा एक दिवस असावा...

माझी सुखाची आणि आनंदाची कल्पना एकदम साधी, सोप्पी (आणि बरीचशी आळसावलेली) आहे. माझे असे जगण्याचे स्वप्न आहे...

सकाळी पक्षांच्या चिवचिवण्याने जाग यावी. उशिरा नव्हे पण जास्त लौकर पण नव्हे. उजाडलेले असावे पण लख्ख ऊन नसावे. घराच्या आंगणात एका आरामखुर्चीत आरामात बसून गरमा-गरम, वाफाळलेला आले घातलेला बायकोच्या हातचा चहा प्यावा. बरोबरीला मस्त कुरकुरीत खारी असावी. चहा पिताना पेपर चाळावा (जो साधारणपणे १० मिनिटात वाचून होतो) नंतर बाजूच्याच टेबलावर पडलेलं माझ्या आवडीचे कोणतेतरी पुस्तक उचलून वाचावे, एखादी छानदार कविता वाचावी. हवेत गारवा असावा पण थंडी नाही. चहा झाल्यावर अशीच एक अंगणात चक्कर मारावी, किंवा तसेच आराम खुर्चीत बसून बाजुला पडलेल पेन आणि पेपर उचलावे. मनातले काही शब्द पानावर टिपावेत, हातून काही अर्थगर्भ लिहिले जावे. वाचन आणि लेखनात १-२-३ तास कसे जावेत हे कळुच नये. नंतर आजूबाजूला सहज बघत बसावे.उन्हें वर आलेली असावीत. मग घरात एक चक्कर टाकावी. बायाकोबरोबर गुजगोष्टी व्हाव्यात. आई बाबांबरोबर चार गप्पा व्हाव्यात. तोपर्यंत जेवणाची वेळ व्हावी. मस्त गरमागरम जेवण व्हावे. वरण भात, कटाची आमटी, मऊ गरम पोळ्या, कारले-तोंडले-वांगे सोडून कुठलीही भाजी असावी. मटर पनीर असेल तर उत्तम. आंब्याच्या सीजनला मस्त थंड हप्पूस आंब्याचा आमरस वर साजूक तूप. जेवणानन्तर शतपावली आणि नन्तर एका अर्ध्या तासाची वामकुक्षी. दुपारचे उठावे आणि म्यूजिक सिस्टम वर सुंदर गाणी ऐकत बसावे, किंवा बासरीचे सुर ऐकत डोळे मिटून हरवून जावे.  सन्ध्याकाळचा चहा पुढ्यात यावा. चहाचे घोट घेता घेता घराच्यान्शी गप्पा. संध्याकाळी घराबाहेर फिरायला पडावे. मित्र मंडळाला भेट द्यावी. शिव्या घालत घालत जुन्या गोष्टी आठवत आठवत हसावे, काही क्षण डोळ्यांत पाणी यावे. उन्हें परतलेली असावीत तेव्हा मन कातरवेडे व्हावे म्हणजे त्या कातरवेळी मन अस्वस्थ व्हावे आणि त्या क्षणी काहीतरी भन्नाट सुचावे, समोर कागद पेन असावे त्यावर सर सर ते विचार उतरवून काढावेत. मन मोकळे झाल्यावर मुसळधार पावसानन्तर आकाश जसे स्वच्छ होते तसे वाटावे. रात्री साधे जेवण असावे, खिचड़ी किंवा तसेच काहीतरी. जेवणानन्तर ताक पिउन अंगणात असलेल्या पलंगावर पडावे, अथांग आकाश आणि लुकलुकणारे आकाशातले तारे बघत...