पावसात रडत बसू नकोस

पावसात रडत बसू नकोस, पावसात कुढत बसू नकोस,
पावसात कष्टी होऊ नकोस, पावसात दुख्खी होऊ नकोस.

प्रत्येक पाऊस असा झेलून घे चेहऱ्यावर,
थेंब अन थेंब मुरून जाऊ दे तुझ्या उघड्या निधड्या छातीवर.

पण त्याला कोरडा परत जाऊ देऊ नकोस,
तुझ्या अश्रुंचे पाणी दे त्याला आणि देऊन टाक त्याला तुझी दुख्खे.

घेऊन जाऊ दे ते सगळे त्याला कोठेतरी दूर,
बरसून बरसून तोही होईल मोकळा, आणि तू ही होशील मोकळा... ओला चिंब...