अज्ञात खोल निळाई...

अज्ञात खोल निळाईच्या शोधात काल रात्री मी प्रवास सुरु केला...मी कोण,कुठला, कुठे चाललो आहे, काय अस्तित्व आहे माझे, माझा इथे येण्याचा हेतू काय, असे आणि बरेच प्रश्न मनात थैमान घालू लागले. विचारांच्या वेड्या वादळात मी आपली नाव हाकत होतो. 'एकला चालो रे'. किती तरी विचार मनाची पोकळी भरून काढत होते. माणूस विचारच का करतो? मुळात माणसाला विचार करायला डोके आणि मनच का असते? जर स्वतःचाच विचार करणारे मन असेल, तर जनावरांना लागणाऱ्या भुकेत आणि आपल्या भुकेत अंतर ते काय? अधांतरी त्रिशंकू सारखे तरंगत आहोत आपण. ना पूर्णपणे जनावरांसारखे जंगली झालो आहोत, ना देवासारखे उदात्त... माणूस असल्याबद्दल हसावे कि रडावे मग? दुसऱ्याचे दुक्ख बघून जो पाझरतच नाही, त्याच्या सारख्यात आणि सह्याद्रीच्या कातळात फरक तो काय? तो कातळ पावसाळ्यात हिरवळतो तरी, पण माणूस हा दुसऱ्याच्या अश्रुपातातही आपला स्वार्थच बघतो...