नेशील का धरून उराशी
मजला तू माझ्या देशी?
स्वप्नांचे बांधून इमले
दूरदेशी मला तू आणले
दिवसांचे महीने झाले
महिन्यांचे वर्षही सरले
ढग जसे बिलगूनी असती,
सदैव तुझ्या अंगाशी,
पैशांची हिरवी मस्ती
खोल माझ्या मनाशी
भवितव्याची चिंता खाशी
अन् माझी भूक अधाशी
मन माझे माझ्या देशी पण
पाय भक्कम विदेशी
"दररोज मी तुझ्या अंतरंगातून
उडणारी विमाने पाहतो;
आणि विचार करतो की एक दिवस...
एक दिवस, मी सुद्धा असाच
एखाद्या विमानात बसून
तुझ्याच नाकावर टिच्चून
भुर्रकन मायदेशी परतेन
पण....
पण निळा रंग जसा तुझी पाठ सोडत नाहीत
तशी ही डॉलर पौंड्सची,
ऐशो-आरामाची नशा,
अनाकलनीय भविष्याबद्दलचे,
पोरांच्या फियांचे, म्हातारपणाचे
तणाव काही गाशा गुण्डाळत नाहीत...
म्हणुनच परत तुलाच विचारतो मी,
नेशील का धरून उराशी
मजला तू माझ्या देशी?"
